2 lutego każdego roku, na całym świecie obchodzimy Międzynarodowy Dzień Obszarów Wodno-Błotnych. Data upamiętnia podpisanie konwencji ramsarskiej w 1971 roku. Konwencja o obszarach wodno-błotnych mających znaczenie międzynarodowe, zwłaszcza jako środowisko życia ptactwa wodnego, została zawarta na czas nieokreślony, po to by chronić i utrzymać w niezmienionym stanie bagna, torfowiska, zbiorniki wodne itp.

Na terenie Nadleśnictwa Połczyn jednymi z najcenniejszych tego typu zbiorowisk są rezerwaty torfowiskowe: Torfowisko Toporzyk oraz Zielone Bagna. Pierwszy z nich znajduje się na terenie gminy Połczyn-Zdrój, w leśnictwie Smołdzięcino. Celem ochrony jest tam zachowanie torfowiska wysokiego i przejściowego wraz z reliktowymi zbiorowiskami roślinnymi. Rezerwat posiada plan ochrony, sporządzony na 20 lat. W dokumencie tym zawarte są zalecenia ochronne, takie jak m.in. wstrzymanie inwazji trzciny na mszar, usuwanie nalotu sosny i brzozy z fitocenoz z rosiczką pośrednią oraz z mszarów wrzośćcowych. Wśród przedstawicieli roślin naczyniowych znajdziemy tu cenne gatunki, takie jak: rosiczkę - pośrednią, okrągłolistną oraz długolistną, wrzosiec bagienny, podkolan biały, bagno zwyczajne, turzycę bagienną. Licznie występują tu chronione płazy, takie jak: traszka zwyczajna, kumak nizinny, żaba trawna, moczarowa, wodna, ropucha szara i przepiękna rzekotka drzewna. Miejsce to z uwagi na swój niedostępny charakter stanowi doskonałą ostoję dla wielu gatunków ssaków i ptaków.

Drugim rezerwatem torfowiskowym na terenie naszego nadleśnictwa jest rezerwat Zielone Bagna. Znajduje się w gminie Złocieniec, również na terenie leśnictwa Smołdzięcino. Celem ochrony jest zachowanie różnorodności biologicznej ekosystemów torfowiskowych regenerujących się po eksploatacji torfu z torfowiska wysokiego. Chronione są tu rzadkie i zagrożone gatunki mchów oraz rośliny naczyniowe: rosiczki, wełnianka szerokolistna, kruszczyk szerokolistny, bagno zwyczajne, podkolan biały. Swoją ostoję mają tu żurawie, muchołówka żałobna, traszka grzebieniasta oraz żaba moczarowa. Oba rezerwaty zajmują powierzchnię około 100 ha.

Na terenie nadleśnictwa ponad 1800 ha stanowią siedliska hydrogeniczne, czyli miejsca silnie uwodnione z typową florą i fauną przystosowaną do takich warunków glebowo-siedliskowych. Siedliska bagienne zajmują powierzchnię ponad 200 ha, olsy prawie 800 ha, użytki ekologiczne stanowiące formę ochrony przyrody to prawie 400 ha. Ważniejsze jeziora w zasięgu administracyjnym nadleśnictwa zajmują ponad 370 ha a ponad 20 ha zbiorników wodnych jest w stanie posiadania Nadleśnictwa Połczyn. W 355 miejscach mamy też źródliska w różnych formach, od wolno sączących się wysięków wód podziemnych po żywe, bijące źródła.

W ubiegłych latach w ramach programu "Małej retencji nizinnej" powstały na naszym terenie dwa zbiorniki retencyjne, których celem jest gromadzenie nadmiaru wody i magazynowaniu jej na suchsze okresy.

Niezależnie od charakteru i wielkości wszystkie tereny, zaliczone do obszarów wodno-błotnych są ściśle chronione, a ewentualne prace prowadzone są w sposób, który nie zakłóca stosunków wodnych. W gospodarowaniu wodą pomagają nam bobry, które budując tamy i spiętrzenia na ciekach wodnych same podejmują decyzję o lokalizacji obszarów zalewanych.