Wydawca treści Wydawca treści

Ochrona Lasu

Wiedza o procesach zachodzących w przyrodzie i kontrola stanu środowiska leśnego pozwalają leśnikom na wczesną diagnozę zagrożeń, mogących wpłynąć negatywnie na stan lasu. Każdego roku podejmują oni działania mające na celu zachowanie trwałości lasu i zwiększenie jego naturalnej odporności na czynniki szkodotwórcze.

 

Zagrożenia dzieli się na trzy grupy:

  • biotyczne (np. szkodliwe owady, grzyby patogeniczne, ssaki roślinożerne);
  • abiotyczne – ekstremalne zjawiska atmosferyczne (np. silne wiatry, śnieg, ulewne deszcze, wysokie i niskie temperatury);
  • antropogeniczne – wywołane przez człowieka (np. pożary, zanieczyszczenia przemysłowe, zaśmiecanie lasu).

Zagrożenia biotyczne

Owady

Do najczęściej pojawiających się owadów, mogących powodować szkody należą: kornik drukarz, chrabąszcz majowy, poproch cetyniak, zwójka zieloneczka, cetyńce, smoliki, boreczniki, strzygonia choinówka, osnuje, brudnica mniszka. W ostatnich latach gatunki te pojawiały się lokalnie, niekiedy we wzmożonych ilościach, lecz żer nie miał charakteru gradacji. W celu zapobiegania szkodom od owadów prowadzone są działania profilaktyczne: regularny monitoring oraz utrzymywanie bioróżnorodności przyrodniczej.

Grzyby

Największe zagrożenie od patogenów grzybowych występuje w drzewostanach na gruntach porolnych. Tereny te są z reguły atakowane przez hubę korzeniową. W celu ograniczenia rozwoju tego gatunku eliminowana jest baza pokarmowa wymienionych patogenów grzybowych, realizowana poprzez infekowanie pniaków preparatem biologicznym PG IBL.

Zwierzyna

Zwierzęta łowne zagrażają uprawom i młodnikom głównie poprzez zgryzanie i spałowanie. Uszkodzenia te w warunkach Nadleśnictwa występują w różnym nasileniu i w różnych stopniach uszkodzeń. Zabezpieczanie przed szkodami wyrządzonymi przez zwierzynę łowną polega głównie na grodzeniu upraw, oraz ochronie innymi metodami, takimi jak zabezpieczanie preparatami Repentol 6Pa i 7Pa i palikowanie sadzonek, rysakowanie oraz wykładanie drzew zgryzowych.

W celu minimalizacji szkód należy utrzymywać stan zwierzyny na poziomie niezagrażającycm celom hodowli lasu, wzbogacać naturalną bazę żerową poprzez prawidłowe zagospodarowanie łowisk oraz udostępniać żer włóknisty w okresie niedoborów pokarmowych.

Czynniki abiotyczne

Największym zagrożeniem dla nadleśnictwa są:pożary, silne wiatry, okiść, przymrozki wczesne i późne, okresowe susze. Nie zarejestrowano do tej pory szkód spowodowanych ujemnym oddziaływaniem przemysłu.

Pod względem zagrożenia pożarowego Nadleśnictwo Połczyn należy do III kategorii. System ochrony przeciwpożarowej oparty jest na całodziennych dyżurach w okresie od marca do października, obserwacji terenu z dwóch wież przeciwpożarowych oraz patrolach terenowych w okresie szczególnego zagrożenia.